Όλα ξεκίνησαν το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008 στα Εξάρχεια, όταν ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκωνέας σημάδεψε και σκότωσε τον 15χρονο μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο.
Στο άκουσμα της δολοφονίας μια αυθόρμητη γενιά καταπιεσμένων ξεχύνεται στους δρόμους όλης της επικράτειας οπλισμένη με αγανάκτηση και πολύ οργή. Μετανάστες , μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι ενώθηκαν από το κοινό αίτημα για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Το περιεχόμενό της εξέγερσης ήταν η ελευθερία, και τα χαρακτηριστικά της, που ακόμη διαμορφώνονται, αντιεξουσιαστικά.
Πορείες, καταλήψεις και συγκρούσεις ήταν αυτά που αντικατέστησαν το μοτίβο της κανονικότητας θέτοντας ολοκάθαρα μπροστά στα μάτια μας μια κοινωνική εξέγερση που βιώσαμε την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την συντροφικότητα.
Τα χαρακτηριστικά της εξέγερσης ήταν η εναντίωση στη κρατική βία που εκφράστηκε με αντιβία, θυμίζοντας στους παλιότερους και διδάσκοντας στους νεότερους ότι όλα είναι εφικτά και ότι εμείς οι ίδιοι ορίζουμε τις ζωές μας,
Μια αντιβία που καταπάτησε κάθε βασικό θεμέλιο του καπιταλισμού,
που μας απέδειξε πώς μπορούμε να καταρρίψουμε την ηρεμία, τάξη και ασφάλεια που θέλουν να μας επιβάλλουν στην καθημερινότητα μας.
Μια αντιβία που μας έδειξε τη δύναμη της συλλογικής αμφισβήτησης και τον τρόμο που αυτή προκαλεί σε κάθε εξουσία (πολιτική, οικονομική, θρησκευτική).
Η εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν η δυνατή κραυγή μιας κοινωνίας που ήρθε η ώρα να αφήσει τον καναπέ και τον εφησυχασμό και να βγει στο δρόμο. Μέσα από αυτόν θα ανακαλύψει την πραγματική ουσία της αληθινής δημοκρατίας από μαζικές κινητοποιήσεις, από λαϊκές συνελεύσεις, από αμεσοδημοκρατικές συλλογικές διεκδικήσεις και να δηλώσει ρητά ότι το συλλογικό εμείς, είναι ο μοναδικός κυρίαρχος εναντία σε μια καθεστωτική δημοκρατία.
Μιας καθεστωτικής δημοκρατίας που προσπάθησε με κάθε τρόπο να στηλιτεύσει και να αποσαφηνίσει το νόημα της εξέγερσης τόσο από τα κόμματα όσο και από τα ΜΜΕ. Παρά τη συνεχή προσπάθεια συκοφάντησης της εξέγερσης, οι δρόμοι, τα οδοφράγματα και τα σύμβολα του πλούτου συνέχιζαν επί ημέρες να φλέγονται προκαλώντας αρχικά αμηχανία στην κυβέρνηση και έπειτα παράλυση του κρατικού μηχανισμού.
Αυτό που ζήσαμε αυτές τις μέρες, όχι μόνο στις μητροπόλεις αλλά και σε μικρότερες πόλεις της επαρχίας, ήταν πράγματι πρωτόγνωρο και συγκλονιστικό. Κάποιοι θα χαρακτήριζαν την εξέγερση του Δεκέμβρη το μεγαλύτερο γεγονός μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Το ότι τα γεγονότα του Δεκέμβρη έφεραν σε πλήρη αμηχανία το σύστημα είναι ολοφάνερο, καθώς η αντεπίθεση στην οποία πέρασε και κατά την διάρκεια της εξέγερσης αλλά και μέσα στο υπόλοιπο χρονικό διάστημα μέχρι και σήμερα, είχαν καθαρά βίαιο και κατασταλτικό χαρακτήρα εναντίον όλων όσων βρεθήκαν στο δρόμο.
Χιλιάδες προσαγωγές και τρομοκρατία, 250 συλλήψεις και 70 προφυλακίσεις, βαρείς τραυματισμοί διαδηλωτών κατά την διάρκεια των γεγονότων.
Αναβάθμιση στο νομικό οπλοστάσιο του κράτους με νόμους για τις κουκούλες αλλά και τον τρομονόμο που διώχτηκαν και οι περισσότεροι συλληφθέντες.
Συγκρότηση νέων σωμάτων ασφάλειας (περιβόητη ομάδα Δέλτα)
Παρακρατικές επιθέσεις σε καταλήψεις, σε στέκια μεταναστών, τη δολοφονική επίθεση με βιτριόλι στη συνδικαλίστρια μετανάστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, τη δολοφονία της αγωνίστριας-κρατούμενης Κ. Γκουλιώνη, τη δολοφονία του μετανάστη Μοχάμεντ Αμραν Ατιφ στο Α.Τ. Νίκαιας.
Στοχοποίηση, παρακολουθήσεις, εισβολές σε σπίτια και διώξεις ατόμων που αντιστέκονται και αγωνίζονται αποσκοπώντας στην τρομοκράτηση όλων όσων επιλέγουν την αντίσταση στην κρατική βαρβαρότητα. Όλες οι διώξεις είναι βασισμένες πάνω σε σαθρά και ψευδή κατηγορητήρια με μόνους μάρτυρες τους μπάτσους.
Συκοφάντηση του κινήματος από το κράτος και τα ΜΜΕ προσπαθώντας να απονοηματοδοποιήσει τον πολιτικό χαρακτήρα του, παρουσιάζοντας το ως ένα κίνημα
τρομοκρατών, κουκουλοφόρων και χουλιγκάνων με αυτοσκοπό την καταστροφή.
Πάνω σε αυτό το κλίμα στοχοποιεί ξεκάθαρα το Αναρχικό-Αντιεξουσιαστικό χώρο, ως το μόνο υπεύθυνο για τις καταστροφές, διώκοντας και φυλακίζοντας τους συντρόφους, αγνοώντας τους εξαθλιωμένους και περιθωριοποιημένους που ο ίδιος ο καπιταλισμός και το κράτος γεννούν.
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΒΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ…
ΚΑΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
Αναρχικοί/ες, Αντιεξουσιαστές/στριες, Αυτόνομοι/ες Τρικάλων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου